منطقه ها و یا قطب های ده گانه دانشگاه های علوم پزشکی کشور

به منظور توزیع عادلانه منابع، ایجاد فرصتهای برابر، امکان نظارت دقیق تر، جلوگیری از فعالیتهای تکراری ، استفاده از مزیت های منطقه ای ، تمرکز زدایی و جلوگیری از تجمع امکانات، انتقال قدرت تصمیم گیری، مشارکت دانشگاهها در موضوعات

ملی و فرااستانی و ماده 77- قانون برنامه چهارم و آیین نامه اجرائی آن و مواد 182 و 183 قانون برنامه پنجم و مصوبه 6/8/1383 هیات دولت، وزارت بهداشت موضوع تشکیل کلان منطقه ها و یا قطب های نظام سلامت را در دستور کار خود قرار داد.

براین اساس کشور به 10 کلان منطقه به شرح ذیل تقسیم می شود:

1-منطقه یک: شامل دانشگاه های علوم پزشکی، گیلان ، مازندران، بابل، گلستان ، سمنان و شاهرود.

2- منطقه دو: شامل دانشگاه های علوم پزشکی تبریز، ارومیه، اردبیل، و دانشکده های علوم پزشکی مستقر در منطقه.

3- منطقه سه: شامل دانشگاه های علوم پزشکی کرمانشاه، همدان، کردستان و ایلام.

4-منطقه چهار: شامل دانشگاه های علوم پزشکی اهواز، لرستان، دزفول، و دانشکده های علوم پزشکی مستقر در منطقه.

5-منطقه پنج: شامل دانشگاه های علوم پزشکی شیراز، جهرم، فسا، بندرعباس، بوشهر، یاسوج و دانشکده های علوم پزشکی مستقر در منطقه.

6- منطقه شش: شامل دانشگاه های علوم پزشکی زنجان، اراک، قزوین، قم، البرز و دانشکده های علوم پزشکی مستقر در منطقه.

7- منطقه هفت: شامل دانشگاه های علوم پزشکی اصفهان، یزد، کاشان و شهرکرد.

8-منطقه هشت: شامل دانشگاه های علوم پزشکی کرمان، زاهدان، رفسنجان، جیرفت، زابل، بم و دانشکده های علوم پزشکی مستقر در منطقه.

9-منطقه نه: شامل دانشگاههای علوم پزشکی مشهد، بیرجند، بجنورد، سبزوار، گناباد، تربت حیدریه، و دانشکده های علوم پزشکی منطقه.

10-منطقه ده: شامل دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهیدبهشتی، ایران، بقیه اله، شاهد، ارتش، بهزیستی و توانبخشی.